Η εθελόντρια πυροσβέστης Κατερίνα Ιωαννίδου έγινε διάσημη όταν δημοσιεύθηκαν σε όλο τον κόσμο, από το Reuters, φωτογραφίες της από τη μάχη που έδωσε στην φωτιά στην Ανάβυσσο τον Σεπτέμβριο του 2020
Πιο συγκεκριμένα, η Κατερίνα Ιωαννίδου από τον Πειραιά, εργάζεται ως υπάλληλος της Πολιτικής Προστασίας Σαρωνικού και είναι εθελόντρια πυροσβέστης. Λατρεύει τα ζώα, είναι ευθείς, έχει το θάρρος της γνώμης της και βεβαίως αποτελεί φωτεινό παράδειγμα διδάσκοντάς μας πως άνθρωπος δεν είναι μόνο αυτός που κοιτάζει τον μικρόκοσμό του αλλά νοιάζεται για την πατρίδα και το συνολικό όφελος των συνανθρώπων της.
«Δεν φοβάμαι τις φλόγες»
Η Κατερίνα σε πρόσφατη συνέντευξή της είχε αναφέρει «δεν φοβάμαι τις φλόγες και τα δίνω όλα, γιατί ξέρω ότι δεν θα με εγκαταλείψουν οι συνάδελφοί μου, όπως δεν θα τους εγκαταλείψω κι εγώ».
Όπως η ίδια είχε διηγηθεί κόλλησε το μικρόβιο του εθελοντισμού από την παιδική της ηλικία, βλέποντας τον πατέρα και τη μητέρα της να τρέχουν και να βοηθούν τους συνανθρώπους τους στο σβήσιμο πυρκαγιών αλλά και στον απεγκλωβισμό ανθρώπων από πλημμύρες και σεισμούς χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ενεργοποιήθηκε στον εθελοντισμό από τα 15 της και τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή στις φωτιές στην Ηλεία το 2007, στο Μάτι το 2018, αλλά και στις πλημμύρες στην Εύβοια και στη Μάνδρα.
Σε συνέντευξη που είχε δώσει εκείνη την περίοδο στην στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, είχε συστηθεί στους Έλληνες πολίτες αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές για τη ζωή και τη δουλειά της.
“Ήμουν σίγουρη ότι θα πεθάνω”
«Πήρα τους γονείς μου τηλέφωνο για να πω αντίο. Περίμενα το πρωί να με βγάλουν απανθρακωμένη», συνεχίζει μιλώντας στο reader.gr , η ίδια που έγινε viral μέσω των φωτογραφιών που την έδειχαν να καταβάλει αγωνιώδεις προσπάθειες από το μέτωπο της φωτιάς στις Αφίδνες.Στη συνέχεια της συνέντευξής της η εθελόντρια πυροσβέστης
Κατερίνα Ιωαννίδου αναφέρεται και στην τραγωδία στο Μάτι. Αντίκρισα τα απανθρακωμένα πτώματα των ανθρώπων και ήταν κάτι που δεν θέλω να ζήσει κανείς άλλος», επισημαίνει σοκαρισμένη ενώ απαντά σε όσους ασκούν κριτική στις επιχειρήσεις πυρόσβεσης λέγοντας πως: «Υπάρχουν πολλοί που βγαίνουν και λένε πολύ εύκολα ότι δεν κάναμε τίποτα και ότι αφήσαμε την Ελλάδα να καεί. Αυτοί έκαναν τίποτα για να μην καεί η χώρα; Πραγματικά, αν ο κάθε ένας σχολιαστής στα social media καθόταν και έριχνε έναν κουβά νερό ή έπιανε έναν κασμά και άνοιγε μία αντιπυρική ζώνη, βοηθώντας εθελοντές και πυροσβέστες τότε η χώρα μας δεν θα είχε φτάσει σε αυτό το σημείο».Σε άλλη στιγμή είχε αναφέρει: «Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε κάτι» και γι’ αυτό κάλεσε «να αφήσουμε λίγο στην άκρη τα πολιτικά, τα κόμματα, ποιος έκανε, ποιος δεν έκανε τι. Σε τέτοιες καταστάσεις που βρίσκεται η χώρα, όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι, έστω να δώσουμε ένα μπουκάλι νερό στους πυροσβέστες, που δουλεύουν 60 και 70 ώρες… βρέχαμε την άσφαλτο με τις μάνικες για να δροσίσει και να μπορούν να κάτσουν για λίγη ώρα για να ξεκουραστούν» συμπλήρωσε η Κατερίνα Ιωαννίδου.
«Παρόλο που το έργο μου αναγνωρίστηκε από τον κόσμο, οι αρμόδιοι επέλεξαν να με απολύσουν»
Η εθελόντρια πυροσβέστης αναφέρει πως πλέον δεν εργάζεται πια στην Πολιτική Προστασία Αναβύσσου, διατυπώνοντας το παράπονο πως «παρόλο που το έργο μου αναγνωρίστηκε από τον κόσμο, οι αρμόδιοι επέλεξαν να με απολύσουν. Προσπαθούσα πάντα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και ήθελα να μονιμοποιηθώ, αλλά λίγες μέρες αφότου έληξε η εξάμηνη σύμβασή μου με έδιωξαν. Ήταν το όνειρό μου να είμαι στην Πυροσβεστική και να πολεμάω τις φωτιές».
«Υπέστην κακοποίηση, άγριο ξύλο, από τον τότε φίλο μου»
Η Κατερίνα Ιωαννίδου στο πλαίσιο της συνέντευξής της αναφέρθηκε στην κακοποίηση που υπέστη από τον σύντροφό της λέγοντας: «”Έφτασα πολύ κοντά στον θάνατο. Υπέστην κακοποίηση, άγριο ξύλο, από τον τότε φίλο μου», είχε δηλώσει. Τα λόγια της στη συνέχεια μαρτυρούν τη δύναμη της ψυχής της και την πίστη της στον Θεό. Λέει, λοιπόν: «Παρ΄όλο που κινδύνεψα πολύ γιατί το χτύπημα ήταν στο κεφάλι πολύ μεγάλο, νομίζω ότι το αντιμετώπισα με σθένος και με τη βοήθεια του Θεού το ξεπέρασα. Έμαθα να μην ανέχομαι το μπούλινγκ και όταν έβλεπα ότι διαπράττονταν μια αδικία εις βάρος κάποιου αδύνατου, έτρεχα για να τον βοηθήσω. Θυμάμαι να φωνάζουν τη μητέρα μου συνέχεια στο σχολείο για να της παραπονεθούν ότι τσακώθηκα».
Ο νευρικός κλονισμός
« Ήμουν μέσα στο λεωφορείο στην Κρήτη και πήγαινα στη δουλειά μου. Δίπλα μου καθόταν ένας κύριος ο οποίο μασούσε τσίχλα. Κάποια στιγμή σηκώθηκα πάνω και άρχισα να τον γρονθοκοπώ άγρια γιατί με ενοχλούσε ο ήχος που έκανε όταν ανοιγόκλεινε το στόμα του. Δεν καταλάβαινα τι έκανα φυσικά διότι ήμουν σε κατάσταση αμόκ.
Μου είπαν μετά που μου εξιστόρησαν το συμβάν ότι σταμάτησε ο οδηγός του λεωφορείου, κάλεσαν και ήρθε ένα περιπολικό και ένα ασθενοφόρο για να πάρει για προληπτικούς λόγους τον άνθρωπο που έδειρα. Εμένα με έλαβαν στο περιπολικό, έδωσαν σήμα για να με πάνε στο Τμήμα γιατί οι αστυνομικοί δεν γνώριζαν τι ακριβώς μου συμβαίνει. Ευτυχώς ένας αστυνομικός κατάλαβε ότι έπρεπε να με πάνε στο νοσοκομείο.
Με μετέφεραν στο ψυχιατρικό τμήμα του νοσοκομείου, με εξέτασε ο ψυχίατρος και η διάγνωση του ήταν ότι έπαθα νευρικό κλονισμό από υπερκόπωση. Όταν περιέγραψα στον γιατρό τη ζωή μου και τα ωράρια που δουλεύω και τι ακριβώς κάνω, μου επέβαλε να κρατήσω μία δουλειά και μία από τις δραστηριότητες που ασχολούμουν…».
Από 8 ετών ασχολούμαι με τον εθελοντισμό
«Από 8 ετών είμαι στο κομμάτι του εθελοντισμού, χάρις στις αρχές που έχω πάρει από την οικογένειά μου. Τώρα έχω την τιμή να εργάζομαι εποχική στην πολιτική προστασία δήμου Σαρωνικού, είμαι περήφανη, είμαι πολύ τυχερή», έχει δηλώσει η ίδια.
«Θέλω να πω ένα τεράστιο λυπάμαι και ένα τεράστιο συγγνώμη στους γονείς του δικού μας Βασίλη»
Η Κατερίνα Ιωαννίδου συγκινεί με το «αντίο» στον εθελοντή Βασίλη Φιλώρα o οποίος έχασε τη ζωή του στην Ιπποκράτειο Πολιτεία.
«Θέλω να πω ένα τεράστιο λυπάμαι και ένα τεράστιο συγγνώμη στους γονείς του δικού μας Βασίλη που χάθηκε στη μάχη και σε όλους ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εκείνους που με βοήθησαν κι εμένα να γυρίσω στο σπίτι μου σώα» είπε χαρακτηριστικά η εποχική πυροσβέστης στον ΑΝΤ1.
Προσωπικά θα ήθελα να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη δύναμη της ψυχής και το ήθος που την διακατέχει καθώς αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για την ακεραιότητά της, για το σπουδαίο έργο της και βεβαίως για τα διδάγματά της προς όλους εμάς. Εμάς, που βολεμένοι σε έναν καναπέ ή μια ξαπλώστρα στη θάλασσα σχολιάζουμε ακατάπαυστα τις πυρκαγιές ή τις φυσικές καταστροφές χωρίς να σκεφτόμαστε τι κάνουμε για να τις αποφύγουμε και πού είναι πέραν της πολιτείας και η δική μας ατομική ευθύνη τόσο στην πρόληψή τους όσο και στη διαχείρισή τους.