Τα μοιραία 9 δευτερόλεπτα πριν την συντριβή στην Κάρυστο – Θρήνος για τους δύο πιλότους

Μουδιασμένη παραμένει όλη η χώρα από τον τραγικό θάνατο των δύο ιπτάμενων της Πολεμικής Αεροπορίας, του 34χρονου σμηναγού Χρήστου Μουλά και του 27χρονου ανθυποσμηναγού Περικλή Στεφανίδη, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους το μεσημέρι της Τρίτης στην Κάρυστο μετά την πτώση του Canadair με το οποίο επιχειρούσαν ρίψη νερού κοντά στο χωριό Πλατανιστός στην Εύβοια.

Όπως φαίνεται στο βίντεο-ντοκουμέντο που κατέγραψε η ΕΡΤ από τη στιγμή της πτώσης του Canadair CL-215, οι δύο ιπτάμενοι είχαν μόλις εννέα δευτερόλεπτα για να αντιδράσουν από τη στιγμή το αεροσκάφος χτύπησε στο δέντρο μετά την άφεση νερού που έκαναν 10 λεπτά πριν τις 3 το μεσημέρι.

Στο ίδιο βίντεο φαίνεται ότι το αεροπλάνο μετά τη ρίψη από πολύ μικρό ύψος, να παίρνει δεξιά στροφή, να χάνει ύψος και εν συνεχεία να συντρίβεται, μέσα σε ένα σύννεφο καπνού ενώ λίγο πριν τη δεξιά στροφή φαίνεται να χτυπά σε ένα κλαδί και να χάνει τον πλωτήρα από το δεξί φτερό.

Το μοιραίο Canadair CL-215, έχοντας στο πιλοτήριό του τον 27χρονο Περικλή Στεφανίδη και τον 34χρονο Χρήστος Μουλά, χειριστές της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών της 112 Πτέρυγας Μάχης με έδρα την Ελευσίνα, είχε απογειωθεί από το αεροδρόμιο της Αγχιάλου με προορισμό την Κάρυστο.

Το συγκεκριμένο αεροσκάφος, συνοδεία ενός ακόμη Canadair, μιας και όπως όλα τα αεροσκάφη έτσι και αυτά πετούν πάντα σε ζεύγη για λόγους ασφαλείας, προσέγγισαν την πυρκαγιά στον Πλατανιστό Ευβοία, έχοντας γεμάτες τις δεξαμενές τους με περίπου 5,5 τόνους νερό. Όπως προβλέπεται, τα αεροσκάφη πέταξαν αρχικά πάνω από την περιοχή ενδιαφέροντος ώστε να αξιολογήσουν τις συνθήκες και να εντοπίσουν τον τόπο ρίψης και εν συνεχεία επέστρεψαν προκειμένου να αδειάσουν το φορτίο τους με την τραγική κατάληξη για το Canadair με τον 34χρονο κυβερνήτη και τον 27χρονο συγκυβερνήτη.

Έμπειροι πιλότοι έλεγαν χθες, Τρίτη, στο protothema.gr ότι τα Canadair είναι αεροσκάφη που πετάνε με το χέρι και με το μάτι. Με άλλα λόγια, δεν έχουν κανένα ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου πτήσης.

Οι ίδοι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας τόνιζαν ότι μετά τη ρίψη του νερού το Canadair παίρνει απότομα ύψος, λόγω της ξαφνικής απώλειας βάρους. Με το που ελαφραίνει το αεροσκάφος αυξάνεται η ροπή στρέψης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς το αεροπλάνο «ροπάρει» προς τα δεξιά, βρίσκει στο εμπόδιο (δένδρο) που το «σπρώχνει» ακόμη δεξιότερα, ενώ παράλληλα χάνει και τον πλωτήρα του δεξιού φτερού. Κάπου εκεί χάνεται η ικανότητα πτήσης. Είναι βέβαιο – έλεγαν – πως οι πιλότοι προσπάθησαν να το επαναφέρουν αλλά όταν πετάς σε ύψος 10 – 12 μέτρων και στο συγκεκριμένο ανάγλυφο του εδάφους, δεν έχεις ούτε το χρόνο, αλλά ούτε και τον χώρο να τα καταφέρεις.

«Μετά την ρίψη του νερού στην φωτιά, παρατηρείται η ρίψη δεξιού πλωτήρα, αυτό γίνεται λόγω της πρόσκρουσης του ακροπτερυγιου με δέντρο. Προφανώς λόγω τής πρόσκρουσης χάνεται το οριακό στρώμα, κοινώς η άνωση από την πτέρυγα και το αεροσκάφος παίρνει δεξιά στροφή με πλήρη ισχύ στους κινητήρες από τον πιλότο για να φύγει από την απώλεια στήριξης. Το Canadair εμφανίζεται εν συνεχεία έτσι να κατευθύνεται προς την χαράδρα. Εκεί το θερμικό φορτίο της καιόμενης περιοχής επηρεάζει τους παλιούς εμβολοφόρους κινητήρες και γίνεται πλέον το μοιραίο. Αν το πυροσβεστικό αεροσκάφος χτυπούσε το δέντρο και μπροστά του είχε αντί βουνό 300-400 μετρα άνοιγμα, χαμηλώνοντας λίγο, αεροπορικά βάζοντας nose down και δεξιά το κάθετο σταθερό(rudder ) οι πιλότοι θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να σωθούν. Και λέμε υπό προϋποθέσεις διότι ακόμη και σε μία τέτοια περίπτωση το γεγονός ότι ο κινητήρας των CL-215 είναι εμβολοφόρος και όχι turboprop, όπως των CL-415, δυσκολεύει την κατάσταση», σημειώνει μιλώντας στο protothema.gr ο πρώην πρόεδρος Πτυχιούχων Μηχανικών Αεροσκαφών και νυν πραγματογνώμονας αεροπορικών ατυχημάτων, κ. Στάθης Πέκιας, συμπληρώνοντας, παράλληλα, πως πάντα και σε κάθε περίπτωση τα θερμικά στοιχεία από τίς φωτιές επηρεάζουν την ισχύ των κινητήρων των αεροσκαφών «ιδιαίτερα δε όταν υπάρχουν ακόμα εμβολοφόροι κινητήρες όπως του CL- 215 στους οποίους όσες αναβαθμίσεις και αν γίνουν από την κατασκευάστρια εταιρεία πάντα θα υπολείπονται των νέων turboprop κινητήρων που χρησιμοποιούν τα CL-415».

O σμηναγός Χρήστος Μουλάς

Ο 34χρονος σμηναγός Χρήστος Μουλάς και ο 27χρονος ανθυποσμηναγός Περικλής Στεφανίδης, χειριστές της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών της 112 Πτέρυγας Μάχης, έπεσαν εν ώρα καθήκοντος με πυροσβεστικό αεροσκάφος CL-215.

Ο Χρήστος Μουλάς είχε καταγωγή από τα Χανιά και συγκεκριμένα από το Γαβαλοχώρι του Δήμου Αποκορώνου. Είχε περάσει την παιδική και εφηβική ηλικία του στον Αποκόρωνα, καθώς οι γονείς του δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στην περιοχή. Ο θείος του είναι γιατρός στο νοσοκομείο Χανίων.

Αργότερα εισήχθη στη Σχολή Ικάρων και έγινε πιλότος στα πυροσβεστικά αεροσκάφη.

Αγαπούσε τα αεροσκάφη και τα ταξίδια και ανέβαζε φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα από τις πτήσεις του.

Πριν από δύο χρόνια είχε ανεβάσει και μια φωτογραφία από το Canadair του την ώρα που πετούσε πάνω από την Ακρόπολη.